Jak to jest, że zawsze ciekawe tematy uciekają z głowy, gdy chcesz o nich napisać na blogu?

Hejoł!
Znów piszę po dłuższej niż zazwyczaj przerwie. W sumie znów jedynie mogą służyć tu informacją, a nie czymś ponad.
Wpierw zacznę od czegoś, co ostatnio znalazłam i bardo mnie ucieszyło. Jako, ze jestem fanką mangi ,,Servampa" po przeczytaniu czterech tomów, które znajdują się na mojej półce znalazłam oto zapowiedź anime! Chwilowo nie wiem, co o nim sądzić... Śmiech Tsubakiego jest dziwny, a włosy głównego bohatera tak podcięli, że chłopak wygląda jak sierota... Tak szybko podsumowując dla tych, co czytali. Oczywiście w samej zapowiedzi podobała mi się bardzo muzyka, która robiona jest przez zespół OLDCODEX, który możecie znać z endingów .Kuroko no basket", jak i animacja scen typu rozświetlenie łańcuchów wiążących głównego bohatera i wampira.
O czym to jest?

Bohaterem tej historii jest piętnastoletni Shirota Mahiru, który najbardziej na świecie ceni sobie spokojne, wolne od niespodzianek i komplikacji życie. Pewnego dnia zabiera z ulicy małego czarnego kota, przynosi go do domu i nadaje imię Kuro. Ku jego wielkiemu zdziwieniu nowy zwierzak okazuje się być… wampirem. W dodatku takim, który w swojej ludzkiej postaci nijak nie przypomina groźnego krwiopijcy. Nic mu się nie chce, nie przepada za przemocą, a sama myśl, że miałby podjąć się jakiegoś działania wywołuje w nim niemal samobójcze odruchy. Ale za to nie odmówiłby kubeczka herbaty. Jak się okazuje jest on jednym z legendarnych wampirzych sług, którzy związują się kontraktem ze swoim ludzkim mistrzem. I chociaż sam Shirota nie ma ochoty utrudniać sobie życia tego typu układem, a oferowanie swoich usług dla leniwego wampira stanowi przejmującą męczarnię, nasi bohaterowie szybko zostaną wplątani w odwieczny konflikt, w którym aby przeżyć trzeba stanąć do walki.

Opis zapożyczony z opisu serii Studia JG.


Skoro już dodaje tu tyle filmików w tym poście to... Polecam Studio Accantus! Ogólnie jestem zagorzałą fanką, przez duże ,,F", tego studia, która słucha ich piosenek od ponad roku i cały czas się nimi nie nudzi. Myślę też, że piosenka, którą tu wybrałam pasuje trochę do ,,poza boiskiem", ale... Ale nie tylko, do tych bohaterów. Tak naprawdę sądzę, że każdy z moich bohaterów ma pewne poczucie wartości podobne do tego w piosence. Chyba to jest jedna z tych części mnie, którą każdy autor zostawia w swoim dziele. Cóż... O samym studiu jeszcze na pewno opowiem!

Dodaje też trochę zmieniona piosenkę do AMV, które natchnęło mnie w ogóle do polubienia Akashiego, jak i do stworzenia opowiadania. Zanim obejrzałam ten filmik, posłuchałam oryginalnej piosenki, obejrzałam ,,Kuroko no basket: Saikou no present desu" i wymyśliłam swoja historyjkę popartą wieloma przemyśleniami... Było parę takich miesięcy, gdzie nie lubiłam tej postaci, a nawet więcej. To się nazywa ironia losu, co nie?